- nl
- Levensmiddelengassen
- Wettelijke richtlijnen
Wettelijke richtlijnen
Levensmiddelengassen zijn onderworpen aan veel regels. Met de productserie Protadur® houdt Westfalen zowel rekening met de actuele wettelijke kadervoorwaarden als met de behoeften van de gebruikers en consumenten. Wij beschikken bovendien over het ISO-Certificaat 22000:2005 voor het gehele Protadur®-assortiment.
Productie
Voor de productie van levensmiddelengassen gelden de volgende regelingen:
de verordening 178/2002/EG van het Europees Parlement en de Raad tot vastlegging van de algemene beginselen en vereisten van de levensmiddelenwetgeving, tot oprichting van een Europese voedselautoriteit en tot vaststelling van procedures voor voedselveiligheid (van 28 januari 2002).
Deze verordening trad in februari 2002 gedeeltelijk in werking, in zijn geheel pas per 1 januari 2005. Zij is op alle punten bindend en geldt in iedere EU-lidstaat. Doel is de consument meer bescherming bieden, onder meer door de instelling van een Europese autoriteit voor voedselveiligheid.
Bijzonder relevant voor de levensmiddelen producerende en verwerkende industrie zijn de in hoofdstuk 2 ”Algemeen voedselrecht” opgenomen herzieningen: zo wordt in artikel 6 een risicoanalyse voorgeschreven waarvan de resultaten hun weerslag moeten vinden in de voedselproductie. Artikel 18 schrijft de traceerbaarheid van het levensmiddel voor, artikel 19 zijn terugroepbaarheid (recall).
Om de concrete omzetting van deze eerder abstracte wettelijke voorschriften te garanderen hebben EIGA en de Duitse Vereniging voor Industriegassen (IGV) ter omzetting van de verordening 178/2002/EG extra adviezen voor de productie van levensmiddelengassen opgesteld:
- de ”code of practice voor het vullen van levensmiddelengassen“ voorziet bijvoorbeeld in controlemaatregelen volgens HACCP-concept (Hazard Analysis Critical Control Point) voor risicoanalyse en in batchkenmerkingen voor producttraceerbaarheid. Gedetailleerde hygiënemaatregelen voor tanks, cilinders, afsluiters en slangen en zelfs voor werkkleding van het vulpersoneel ronden de adviezen af.
- de IGC DOC 125/04 (”Richtsnoer voor de distributie van gassen voor de inzet in levensmiddelen“) is de tegenhanger van de Duitse ”Code of Practice” voor Europa en vat alle, waar dan ook vermelde, relevante regelingen samen.
Toelating
Voor de toelating van levensmiddelengassen gelden de volgende regelingen:
- Nederlandse levensmiddelenwetgeving
- De richtlijn 95/2/EG van het Europees parlement en van de Raad over andere levensmiddelenadditieven dan kleurstoffen zoetstoffen (d.d. 20 februari 1995), gewijzigd door richtlijn 2001/5/EG (12 februari 2001)
- De additievenverordening: verordening over de toelating van additieven in levensmiddelen voor technische doeleinden (d.d. 29 januari 1998). Volgens deze zijn o.a. de volgende twaalf gassen en hun mengsels toegelaten voor de productie van levensmiddelen:
- Protadur® E 220 (zwaveldioxide)
- Protadur® E 290 (kooldioxide)
- Protadur® E 938 (argon)
- Protadur® E 939 (helium)
- Protadur® E 941 (stikstof)
- Protadur® E 942 (distikstofmonoxide of lachgas)
- Protadur® E 943a (butaan)
- Protadur® E 943b (isobutaan)
- Protadur® E 944 (propaan)
- Protadur® E 946 (octafluorcyclo-butaan)
- Protadur® E 948 (zuurstof)
- Protadur® E 949 (waterstof)
Regels voor specificatie van levensmiddelengassen
Voor de specificatie van levensmiddelengassen gelden de volgende regelingen:
- de richtlijn 2008/84/EG tot vaststelling van specifieke zuiverheidseisen voor andere levensmiddelenadditieven dan kleurstoffen en zoetstoffen (van 2 december 1996). Deze definieert het toegelaten gas nader en legt de zuiverheid vast. Zo worden bijvoorbeeld voor stikstof de grenswaarden voor water (0,05 procent), koolmonoxide (tien microliter per liter), koolwaterstoffen (100 microliter per liter), stikstofoxide (tien microliter per liter) en zuurstof (één procent) vastgelegd.
- de verordening omtrent het in verkeer brengen van additieven : verordening over eisen aan additieven en het in verkeer brengen van additieven voor technologische doeleinden (d.d. 29 januari 1998) implementeert de Europese richtlijn in de Duitse rechtspraak.
- Aangevuld en nader omschreven worden deze voorschriften door verdere specificaties van de vakverenigingen. Deze regelingen zijn vrijwillig en worden normaal gesproken tussen gasfabrikant en levensmiddelenverwerker bij het afsluiten van een contract afgesproken. Daartoe behoren bijv.:
- Industrial Gases Council Document (IGC DOC) 70/99 D van de European Industrial Gases Association (EIGA) over kooldioxide, kwaliteitsstandaard en controle.
- IGC DOC 126/04 over minimum specificaties voor toepassingen van levensmiddelengassen.
- Verband Deutscher Mineralbrunnen (VDM) over kwaliteitseisen aan kooldioxode.